Feestje, spelletjes, tripjes en weer ongedierte
Blijf op de hoogte en volg Judith en Karlijn
24 Mei 2014 | Ghana, Akatsi
Al voordat we op reis gingen met de familie van Karlijn, waren onze tweede Ghanese jurkjes klaar. Dit keer ging Karlijn voor paars en Judith voor iets rood/bruin-achtigs. Opnieuw vielen we goed in de smaak op school, op straat en andere plekken en zijn we weer vaak op de foto gezet. Paparazzi all the way..!
Vorige week maandag was de eerste schooldag na de vakantie. Dit was interessant: Poetsdag. Wij stonden in alle vroegte op maar er kwamen geen kinderen voorbij ons huisje gelopen. Dus besloten wij ook nog maar eventjes te wachten. Rond een uur of 10 hoorden we redelijk wat geluid en zijn we naar de school gelopen. Hier werd druk gepoetst, gesjouwd met kasten en boeken en nog veel meer. Er waren vrijwel geen leerkrachten aanwezig en zo nu en dan kwam er een student voorbij. Daarnaast waren lang niet alle kinderen aanwezig. De gedachte was: Lekker nog een extra dagje vakantie! Nadat we even hebben rondgelopen en met studenten en leerlingen hebben gekletst, zagen we in dat we daar niks te zoeken hadden en gingen we weer naar huis. Tot zover onze eerste dag na de vakantie!
Dinsdag begonnen de normale lessen weer en gingen we langs bij de headmaster met onze opzet voor nog een kleiner project in de klas van Karlijn. Met dit project willen we de kinderen leren hoe je op een goede manier kunt samenwerken omdat ze dit hier totaal niet zijn gewend. We kwamen op dit idee doordat we bij het vorige project zagen dat het werken in groepjes erg moeilijk is voor de meeste kinderen.
Gelukkig heeft de headmaster het goedgekeurd en de eerste les zit er alweer op. Afgelopen woensdag hebben we de eerste les gegeven en ondanks dat de kinderen het erg lastig vonden, werd het enthousiast ontvangen. We bieden elke les een aantal spelvormen aan waarbij samenwerking van belang is. Een voorbeeld van een spel dat we aanbieden is dat de leerlingen zo snel mogelijk een letter moeten vormen met hun groepje. Hierbij is het dus belangrijk dat ze onderling overleggen en niet zomaar zelf iets beslissen.
Komende week geven we nog twee lessen en dan is dit project alweer afgerond.
Vorige week zaterdag hebben we onze verjaardagen gevierd. Uiteraard was er voor deze gelegenheid weer een nieuwe jurk gemaakt. De hele zaterdag zijn we bezig geweest met de voorbereidingen: 80 gevulde eieren gemaakt, 59 ballonnen opgeblazen (eentje was er geknapt), de hele kamer verbouwd, muziek uitgezocht, cake geregeld en naar de markt geweest om de laatste inkopen te doen. Om kwart voor 7 stond de eerste al op de stoep. Langzaam druppelde iedereen binnen en begon het..! Allereerst kwam onze goede vriend Michael met een van zijn vrienden, Michael, binnen met een megagrote muziekbox. Wij hadden gevraagd of hij zo’n klein speakertje had, maar toen kregen we dit. Toen kregen we daarna toch nog een klein speakertje te leen. Nadat iedereen er zo’n 10 minuten was, viel de stroom uit: een echt Ghanees feestje. Jammer genoeg bleef hij de rest van de avond weg.
De gevulde eieren vielen goed in de smaak, er is ongeveer vier keer voor ons gebeden, tijdens het aansnijden van de cake en openen van de non-alcoholic champagne zijn er duizenden foto’s gemaakt door twintig verschillende mensen gemaakt, we hebben de lokale dans proberen te leren (met de nadruk op proberen), we hebben de macarena en de ketchup-song gedanst en op het einde van de avond hadden we megaveel frisdrank, bier en snacks over. Iedereen vertrok namelijk rond 9 uur, iets waar wij niet op hadden gerekend. We hadden van tevoren al geen flauw idee hoeveel we moesten inkopen en wat hier normaal is. Echter was ons motto: Beter te veel dan te weinig! Dat is nu de realiteit. We moeten nu verplicht minstens 1 biertje per dag drinken. Dit gaat best goed ;-)
Al met al een hele ervaring, maarl heel erg leuk!
Afgelopen zondagavond hebben we samen met Lena (de naaister) een Ghanese maaltijd bereid en natuurlijk opgegeten: Okro stew met akplè. Het duurde lang voordat het klaar was en de saus was helemaal in de pan getrokken. De pan hebben we de volgende dag nog zo’n vijf keer moeten uitkoken voordat we er weer iets in konden koken zonder de smaak van okro stew. De lepel is opgegeven. Gelukkig was het heel gezellig en was het zeker de moeite waard om dit zelf te maken en te eten!
Tijdens het eten hebben we met z’n drieën een weddenschap gesloten welke van de 59 ballonnen het langste zal overleven. De helft van de ballonnen hangt nu al slap. To be continued…
We zouden afgelopen maandag naar Ho gaan om ons visum opnieuw te gaan verlengen. We stonden op het punt om te gaan, maar toen bleek een van de brieven nog niet klaar te zijn (Welcome to Ghana). Wij weer naar huis toe, waar we even rustig op de bank zaten te lezen. Ineens zag Judith in haar ooghoek een muis recht op haar af rennen! Een zeer aparte kreet zorgde ervoor dat ook Karlijn op de hoogte raakte van dit zeer onprettige fenomeen (ze schrok zich gewoon kapot). De bezem en zaklamp er maar bij gepakt en poken maar! Judith stond veilig op een krukje met de zaklamp in de aanslag om Puk te spotten terwijl Karlijn veilig op de kleine tafel lag met een bezem in haar handen om Puk op te jagen. Ja, jullie lezen het goed. Deze vieze, zwarte, best grote muis is door ons gedoopt tot Puk De Muis. Helaas hebben we hem nog een keer kunnen spotten en daarna leek hij van de aardbodem verdwenen te zijn. We hebben de deur maar gelijk gebarricadeerd en zijn vervolgens een document gaan opstellen waarin we de voor- en nadelen van muizen en kakkerlakken op een rijtje hebben gezet (zie hieronder).
Dinsdag zijn we uiteindelijk wel naar Ho gegaan om het visum te verlengen. Na wat gezeur, huwelijksaanzoeken en bananen tijdens het wachten hebben we er nog een maand bij gekregen. Over twee weken mogen we onze paspoorten weer in onze armen sluiten.
Sinds ons vorige blog is er post binnengekomen! Zo hebben we twee verlate verjaardagskaarten voor Judith binnengekregen (heel leuk!) en drie brieven die we zelf hebben geschreven van de pabo. Dit was wel lachen.
Gisteren zijn we naar de Keta Lagoon geweest. Dit is de grootste lagoon van Ghana en ligt in het zuid-oosten vlakbij de grens met Togo.
We zijn naar Cape St. Paul Lighthouse geweest, dit is de oudste vuurtoren van Ghana en hij lijkt heel erg op een spaceshuttle uit een cartoonfilm. Daar hebben we een tijdje chill op het strand gezeten. Vervolgens wilden we ergens gaan lunchen, maar werden van hot naar her gestuurd. We hebben dezelfde weg zo’n vijf keer afgelegd per trotro, taxi en motor. Uiteindelijk kwamen we terecht bij een hotel waar het zwembad groen was en er geen kip te bekennen was. Gelukkig wel op ons bord met wat frietjes erbij. Smaakte primaaa.
Daarna zijn we naar Fort Prinzenstein gegaan. Dit was een Deens fort uit 1784 dat werd gebruikt voor de slavenhandel. Door hoge golven is het grootste deel van het fort al verdwenen. We kregen hier een privé rondleiding van een man die alles heel goed uit z’n hoofd had geleerd en er dus veel van wist. Ook al onze vragen kon hij gelijk beantwoorden.
Daarna hebben we even rondgelopen door het plaatsje Keta en langs de Lagoon gewandeld voordat we met de trotro weer terug naar huis gingen. We zijn in Aflao op zo’n 100 meter afstand geweest van de grens met Togo. Het bord Welcome To Togo was goed en kort te zien.
We hebben dus weer lekker een dagje de toerist uitgehangen.
Toen we ’s avonds in Akatsi aankwamen waren we te moe om nog te koken en zijn we banku gaan eten in een chop bar. ’s Avonds nog even ons verplichte biertje gedronken, de vierdaagse was gedaan en toen lekker naar bed!
OEI! Over precies vijf weken vertrekken we alweer naar Nederland. We hopen jullie natuurlijk ALLEMAAL op Schiphol te zien met veel lekker eten, bijvoorbeeld kroketten (PaboPowerPuffGirls…!) en frikandellen.
Nog maar vijf weken in Ghana betekent dat we dus al bijna gaan reizen. Zin in!
============================================DOCUMENT
============================================
De muis en de kakkerlak vanuit verschillende perspectieven bekeken…
* Kakkerlakken deinzen minder snel weg voor mensen.
+ Zo zijn ze makkelijk te doden.
- Ze komen op je af.
* Muizen rennen hard.
+ Ze rennen altijd voor je weg.
- Veel lijken om op te ruimen.
- Je schrikt je een ongeluk.
* Kakkerlakken zijn te bestrijden met insecticide.
+ Ze zijn dood en je bent er van af (nadat je ze hebt opgeruimd).
- Veel lijken om op te ruimen.
- Dit werkt niet bij muizen.
* Muizen maken regelmatig een piepend geluid.
+ Je weet waar ze zitten.
- Je weet waar ze zitten, dit geeft een onprettig gevoel wanneer dit dichtbij is.
* Kakkerlakken leggen eitjes wanneer ze worden vertrapt.
+ Hun dood geeft geen troep.
- Gaat dit per ongeluk mis, dan heb je binnen de kortste keren een hele familie met aanhang.
* Muizen komen af op eten.
+ Je hoeft niet te poetsen (behalve de keutels).
- Je moet alles dicht maken en opruimen, zelfs de kleinste kruimels.
(+ voordelen, - nadelen)
-
24 Mei 2014 - 22:18
Riet:
Hey meiden
Leuke jurkjes zeg. Staan echt heel mooi. Ik hoop dat jullie Puk de Muis niet meer zien. Wat een gedoe met dat ongedierte! De tijd vliegt voorbij. Veel plezier met reizen.
Groeten Henk, Riet en de kids -
25 Mei 2014 - 16:09
Marieke En Tim:
Halloooo!
Die foto's van jullie verjaardagsfeest zijn echt geweldig! En mooie jurkjes natuurlijk ;)
XXX -
27 Mei 2014 - 16:10
Iris:
Wieeee mooie jurkjes :D
En zekerseweten ben ik er 29 juni bij, wat zei je Judith, kilo zoete drop ;)?
Geniet van de laatste weekjes, ze vliegen volgens mij zo voorbij!
-
31 Mei 2014 - 18:33
Marga:
Meiden, wat 'n avonturen, toch! Wellicht toch wel eens realiseren hoe goed dingen hier in Nederland (geregeld) zijn?! Geniet van jullie laatste weken Ghana!
Groetjes vanuit een zonnig Nederland! Marga
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley